اضافه وزن ريسك بيمارى هاى قلبى-عروقى را افزايش مى دهد. خصوصا اگر تجمع چربى در ناحيه دور شكم وجود داشته باشد.

يك راه براى فهميدن اينكه وزن شما در محدوده نرمال قرار دارد يا نه اندازه گيرى BMI مى باشد.

معيار BMI يا Body mass index به معناى شاخص توده بدنى مى باشد . اين معيار بر اساس قد و وزن بوده و با در نظر گرفتن نسبت قد و وزن مشخص مى كند وزن شخص در محدوده نرمال قرار دارد يا خير.

چنانچه BMI بالاتر از ٢٥ باشد، احتمال ابتلا به ديابت نوع ٢ ، بيمارى هاى قلبى و سكته بيشتر مى شود.

اين معيار، معيار خوبى است ولى در برخى موارد قابل استناد نمى باشد.

در مورد BMI ياشاخص توده بدنى گفته شد كه معيار خوبى است ولى در برخى موارد اشكال دارد.

به عنوان مثال با توجه به بالاتر بودن وزن عضله نسبت به چربى، زنان و مردانى كه ورزشكار بوده و بدن عضله اى دارند ممكن است BMI بالايى داشته باشند،بدون اينكه در معرض ريسكى قرار داشته باشند.

معيار ديگرى كه وجود دارد انداره دور كمر است:
مردانى كه اندازه دور كمر آنها بالاتر از ١٠١سانتى متر مى باشد بالاى وزن نرمال هستند و همين طور زنانى كه اندازه دور كمر آنها بالاتر از ٩٠ سانتى متر است.

چربى زياد دور شكم باعث كاهش اثر انسولين در بدن شده و احتمال ابتلا به ديابت نوع ٢ را در بدن افزايش مى دهد.

ديابت نوع ٢ براى قلب يك تهديد جدى محسوب مى شود.

چربى اضافه در بدن باعث افزايش چربى در خون هم مى شود.افراد مبتلا به اضافه وزن به گرفتگى عروق ناشى از كلسترول LDL هم دچار مى شوند.

اگر مقدار زيادى كلسترول به ديواره عروق بچسبد فرد به بيمارى آترواسكلروزيس يا تصلب شرايين مبتلا خواهد شد كه مى تواند منجر به سكته مغزى يا قلبى شود.